Historia

Zakład Hemodynamiki i Angiokardiografii

Początki

W 1957r Władysław Laszczak ówczesny ordynator Oddziału Torakochirurgii Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Dr Anki wykonał pierwsze cewnikowanie serca w Krakowie. Dwa lata później przy ulicy Kopernika 17 utworzono centrum cewnikowania serca i diagnozowania wad wrodzonych serca. Pionierami badań hemodynamicznych w Krakowie byli: Stanisław Pasyk, Jerzy P. Dubiel, J. Sękowski, a nieco później również Jerzy Szczeklik i Jacek S. Dubiel.

W roku 1962 przy ulicy Kopernika 17 wykonywano już zabiegi hemodynamiczne na "lewym sercu" w nowo wyposażonym laboratorium hemodynamiki i angiokardiografii. Kierownikiem mianowano Jerzego Pawła Dubiela.

W 1971 w Szpitalu im. Dr Anki uruchomiono Oddział Wad Serca, którego ordynatorem był dr Andrzej Heitzman. Prawostronne cewnikowania serca wykonywano na przewoźnym aparacie rtg (służącym uprzednio do diagnostyki kostnej), a do pomiarów hemodynamicznych używano starszej generacji mingografu. Początkowo wykonywano 2-3 zabiegi tygodniowo.

Zarządzeniem MZiOS z 20.03.1979 w Krakowskiej Akademii Medycznej im. Mikołaja Kopernika utworzono Instytut Kardiologii. Zarządzeniem Rektora Akademii Medycznej i Głównego Lekarza Wojewódzkiego z 25 września 1979 ustalono lokalizację Instytutu Kardiologii w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Dr Anki i w PSK przy ulicy Kopernika 17 oraz powołano kierowników 8 jednostek.

W 1979r. pracownię przekształcono w Zakład Hemodynamiki i Angiokardiografii i włączono w skład Instytutu Kardiologii. W pracowni na ul. Kopernika 17, co roku dr dr Zbigniew Pyzik, Jacek Dubiel, Tomasz Brzostek i Krzysztof Żmudka wykonywali około 450 zabiegów hemodynamicznych cewnikowania prawego i lewego serca. W 1979 Zakład Hemodynamiki został wyposażony w nowy seriograf firmy Siemens i nowy mingograf. Od 1981 pracownią na terenie szpitala im Dr Anki kierował dr Józef Kopacz. Koronarografię wdrożono w połowie lat 80. W 1988 Zakład Hemodynamiki IK w Szpitalu im. Jana Pawła II dzięki staraniom Antoniego Dziatkowiaka i Marii Hoffman wyposażono w nowoczesny sprzęt firmy Siemens. P.o. kierownika Zakładu był do 1994 Tomasz Brzostek.

Od 1987 roku (z przerwami) obowiązki kierownika Zakładu Hemodynamiki i Angiokardiografii w Szpitalu im. Jana Pawła II pełni dr hab. med. Krzysztof Żmudka.

W latach osiemdziesiątych w Zakładzie Hemodynamiki i Angiokardiografii wykonywano m. in. inwazyjne zabiegi diagnostyczne u pacjentów z wrodzonymi i nabytymi wadami serca w celu ustalenia wskazań do leczenia operacyjnego. Na terenie Katedry Radiologii Akademii Medycznej przeprowadzane były również zabiegi koronarograficzne u pacjentów kwalifikowanych do operacji pomostowania aortalno-wieńcowego. Pod koniec lat osiemdziesiątych asystenci Instytutu (Kliniki Chorób Serce i Naczyń) wprowadzili metodę przezskórnej angioplastyki wieńcowej. W latach dziewięćdziesiątych nastąpił dalszy, burzliwy rozwój i upowszechnienie tej metody w leczeniu choroby wieńcowej. Związane to było z zakupem i montażem dwóch stanowisk do koroangiografii. W roku 1997 nastąpiło uruchomienie nowoczesnego aparatu do koroangiografii w Pracowni nr 2 na ul. Kopernika 17 w Szpitalu Uniwersyteckim, a w dwa lata później 4 stanowisk (w tym jedno do diagnostyki i leczenia interwencyjnego naczyń obwodowych) w Pracowni nr 1 na ul. Prądnickiej 80 w KSS im. Jana Pawła II. Oprócz odcinka zabiegowego powołany został oddział kardiologii interwencyjnej z monitorowanymi łóżkami intensywnego nadzoru kardiologicznego. Równolegle z wyposażeniem Zakładu w niezbędny sprzęt, zatrudniony i wyszkolony został zespół lekarzy specjalizujących się w dziedzinie kardiologii interwencyjnej. Umożliwiło to znaczne zwiększenie ilości i rodzajów zabiegów wykonywanych w Zakładzie. W 2006 roku nazwę Zakładu zmieniono na Centrum Interwencyjnego Leczenia Chorób Serca i Naczyń.